เมื่อความเศร้า พยายามบอกเราว่า…

แบกความหวัง แบกความกดดัน

แบกความเศร้า กันอยู่หรือเปล่า ?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เวลาหันกลับไปดูคนที่เรารัก คนที่รักเรา คนที่คาดหวังในตัวเรา เคยมีความรู้สึกแบบนี้กันไหมครับ ? 

“ไม่อยากให้เขาผิดหวัง”

ผมเป็นคนหนึ่งที่มีความรู้สึกแบบนี้ตลอดเวลา

เวลาหันไปหาคนที่คาดหวังในตัวเรา เช่น ครอบครัว เพื่อน สังคมที่เราอยู่ 

เราจะทำเหมือนทุกอย่างสบายดี มีความสุข และเราไม่มีความกังวลใด ๆ อยู่

เส้นทางการเดินทางของชีวิตนั้น แน่นอนมันไม่สวยหรู ไม่ว่าจะเป็น เรื่องงาน เรื่องกำลังใจ หรือแม้แต่เรื่องความรักเอง มันมีผิดพลาด มันมีพลาดพลั้ง มันมีช่วงเวลาที่เราไม่สามารถลุกขึ้นเผชิญกับปัญหาได้

แต่หลายครั้งเราเลือกที่จะ “ปฏิเสธ” ว่าเรา “ไม่โอเค” ต่อหน้าคนอื่น

เรายิ้ม เราหัวเราะ เราแสดงออกว่าเราไม่มีปัญหา แสดงออกว่าทุกปัญหามันง่าย 

ทั้งที่ สายตา เรากำลังบอกว่า

“เรากำลังร้องไห้”

เมื่อไม่นานมานี้ผมเผชิญความเศร้าอย่างหนัก จนไม่สามารถ ทำอะไรได้ ดิ่งไปกับมัน และยังคงดิ่งอยู่อย่างนั้น เป็นระยะเวลาประมาณหนึ่ง

วิธีที่ผมจัดการกับปัญหาก็คือ “วิ่งหนี และ ปฏิเสธ” ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นคือความจริง

จนกระทั้งเจอคำพูดที่ว่า

“คนที่รักเรา เขาไม่ได้รักเราในเวลาที่เรามีความสุขอย่างเดียว เขาต้องการที่จะช่วยแบ่งเบาความเศร้าของเราด้วย”

“เราไม่จำเป็นต้องแสดงออกว่าเราโอเค ทั้ง ๆ ที่คนที่รักเราเขาดูออก”

ผมไม่เคยมีความเชื่อเลยว่ามันจะเป็นความจริง เพราะว่า ผมมีความเชื่อว่า “ไม่มีใครเขาสนใจเรื่องของเรามากนักหรอก”

จนกระทั้ง ความเศร้ามันพยายามบอกกับเราว่า

“มันมี!” มันมีสักคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น ใครสักคนในครอบครัว เพื่อน รุ่นพี่รุ่นน้อง หรือแม้แต่คนรัก

การได้ระบายกับคนที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราเล่าได้ มันช่วย!

มันช่วยจากการหนีความจริง การไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น
ให้เป็นการ
เผชิญหน้ากับความจริงได้

การที่เราจะดีขึ้นจากความเศร้านั้น
ไม่ใช่การที่เราไม่เห็น หรือไม่เจอสิ่งที่ทำให้เราเศร้า

แต่เป็นการที่เรามองไปที่มัน แล้วเราไม่รู้สึกว่าเราเศร้าอีกต่อไป

“นั้นคือการ มูฟออน ที่แท้จริง”

ถ้ามันจะเศร้า ก็ปล่อยให้มันเศร้า ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ

ถ้าเราปฏิเสธความเศร้าตลอด เราจะไม่รู้เลยว่า ความเข้มแข็งนั้นเป็นอย่างไร

หากคุณเจอคนที่ช่วยคุณจากความเศร้าได้ 

“ขอบคุณเขาให้มาก ๆ และรักษาเขาให้ดี และแบ่งเบาความเศร้าของเขาเช่นกัน เหมือนกับที่เขาแบ่งความเศร้าของเราไป”

และนี้แหละครับ คือสิ่งที่ความเศร้าพยายามบอกเรา

ว่า “มีบางคนที่ทำให้เรารู้สึกว่า โชคดีที่มีเขาอยู่”